Ik heb al heel mijn leven last van een hypertrofie aan mijn rechtvaardigheidsklieren. Je staat er mee op, je gaat er mee slapen en je weet dat je er nooit zult van af geraken. Maar gelukkig is er een manier om het draaglijk te maken: veel aan politiek doen. Toch elke dag een serieuze portie. En daarom ben ik actief bij Groen en bij GroenPlus. En dat helpt, want je bemerkt dat langzaam maar zeker het groen gedachtengoed overal de overhand neemt.
Mijn beroepsloopbaan was netjes in twee gedeeld. Tot 40 jaar was ik actief in de gehandicaptensector. De wereld van bezigheidshomes, waar zinvol bezig zijn zonder dwingend te halen productienormen de regel was. Tussen mensen die onder de vorm van een financiële tegemoetkoming eigenlijk over een basisinkomen beschikten.
Daarna schakelde ik over naar de rode vakbond. Niet op de barricaden waar strijd geleverd wordt, maar in het bewegingswerk. Dat is het stukje vakbond waar je probeert mensen bewust te maken, zodat ze niet langer op hun stoel kunnen blijven zitten maar mee in beweging komen, op weg naar een betere wereld.
Achteraf bekeken bestond mijn loopbaan dus eigenlijk uit twee leuke stageplaatsen waar ik me kon voorbereiden om vandaag met bruikbare kennis mee aan de kar te trekken bij GroenPlus.