Betaalbare zorg én correcte verloning artsen? Het kan.
14 December 2018
Betaalbare zorg én correcte verloning artsen? Het kan.
Betaalbare zorg én correcte verloning artsen? Het kan.
Wist je dat… een arts in België op maandag meer geld kan vragen dan op dinsdag voor exact dezelfde ingreep? Dat komt omdat in België artsen ervoor kunnen kiezen om op bepaalde dagen wél en op andere dagen niét de officiële tarieven te volgen. Dat systeem mag zo snel mogelijk op de schop. Want het maakt het voor jou als patiënt alleen maar onduidelijk wat je precies voor jouw ingreep of behandeling zal betalen. En het is bovendien oneerlijk voor de belastingbetaler, want ziekenhuizen en zorginstellingen werken met geld van onze sociale zekerheid.
Prijsafspraken zijn goed voor de patiënt
In België bestaat er zoiets als prijsafspraken tussen zorgverstrekkers (zoals specialisten, (tand)artsen, kinesitherapeuten, vroedvrouwen, …) en de ziekenfondsen. Zij onderhandelen en sluiten samen een tariefakkoord (conventie) af waar prijsafspraken worden vastgelegd voor een consultatie, ingreep of behandeling. De zorgverstrekker die zo’n tariefakkoord ondertekent, belooft de prijsafspraken te volgen en krijgt in ruil enkele voordelen in het sociaal statuut.
En dat is goed voor jou als patiënt. Want je weet op voorhand welke prijs je betaalt voor welke ingreep of behandeling, je weet ook op voorhand hoeveel je mutualiteit terugbetaalt. In de overeenkomst staan naast de prijsafspraken vaak ook engagementen die de kwaliteit van jouw zorg verbeteren.
Maar jouw arts kan er ook voor kiezen om de prijsafspraken slechts gedeeltelijk of helemaal niet te volgen. Niet volgen wil zeggen dat jouw arts op elk moment zijn eigen, willekeurige en hogere prijzen kan hanteren. Gedeeltelijk volgen wil zeggen dat jouw arts kan kiezen op welke dagen en plaatsen hij wél, en welke dagen en plaatsen hij niét de prijsafspraken volgt. Kort gezegd: bij dezelfde arts kan je op maandag meer betalen dan op dinsdag, of in zijn privépraktijk kost de raadpleging meer dan in het ziekenhuis.
Specialisten, (tand)artsen, labo’s: iedereen doet mee
Dat systeem is bijzonder verwarrend voor jou als patiënt. Want dat maakt dat het heel onduidelijk is wanneer je de officiële of duurdere prijs betaalt. En dat is niet alleen bij dokters zo: ook tandartsen, labo’s en andere zorgverstrekkers mogen die keuze maken. Een bloedtest in eenzelfde labo kan zo bij de ene analist meer kosten dan bij de andere. Of voor hetzelfde implantaat kan je bij twee verschillende tandartsen tot wel € 750 meer betalen.
Het probleem is ook dat heel weinig mensen weten of hun arts al dan niet de prijsafspraken volgt, waar en wanneer wel of niet. In Antwerpen bijvoorbeeld volgen slechts 3 op de 10 tandartsen altijd de officiële prijzen. Begin maar eens te zoeken, als Antwerpenaar. Daar ben je gewoon nooit zeker welke factuur je mag verwachten.
Een zorg met 2 snelheden is niet de toekomst
Deze manier van werken moedigt artsen ook aan om zich terug te trekken in een privépraktijk waar ze los van alle spelregels hun eigen ding kunnen doen. Zoals recent in De Morgen duidelijk werd, krijg je zo een zorg waar artsen de prijs vragen die ze zelf kiezen, het publiek aantrekken dat ze zelf willen, en de lastige spoed- en wachtdiensten ontlopen. Dat is niet eerlijk. Voor mij is het duidelijk: een zorg met twee snelheden, één voor Jan met de pet en één voor de rijke patiënt, is niet het toekomstmodel waar ik voor kies.
Het overlegmodel heeft zijn waarde, maar de afspraken die er op dit moment gemaakt worden, zijn te vrijblijvend. Groen wil daarom dat alle zorgverstrekkers, eens er een akkoord is, de prijsafspraken respecteren. Op alle dagen van de week, ongeacht de setting waarin ze werken. Dat vraagt natuurlijk om de juiste randvoorwaarden: een overheid die het nodige budgettaire kader voorziet, een einde aan de onverantwoorde inkomensverschillen tussen artsen. Maar ook een einde aan de grote inkomensverschillen tussen artsen en andere beroepsgroepen. Alleen zo houden we de zorg op termijn betaalbaar en toegankelijk voor de patiënt.
Anne Dedry
volksvertegenwoordiger