Pax Christi verzamelt nieuwe verhalen en symbolen van vrede en nodigt partners uit, om vredesdialogen aan te gaan en die nieuwe symbolen van vrede te ontwerpen.

Oorlog ontstaat immers niet alleen door conflict, maar ook door de afwezigheid van inzet voor vrede.
Pax Christi nodigt uit om na te denken over vrede en in te gaan tegen het heersende oorlogsdenken. Dat leidt tot angst en ondoordachte investeringen in bewapening.
Het klassieke veiligheidsdenken is gebaseerd op militaire macht en afschrikking. Burgers wordt aangeraden zich een pakket aan te schaffen om oorlogsdagen te overleven.
Jongeren worden uitgenodigd om zich aan te melden voor het leger.
De Belgische overheid vindt plots miljarden om de militaire macht te versterken en uit te bouwen. Deze logica negeert de onderliggende oorzaken van conflicten: armoede, ongelijkheid, klimaatverandering.

Voor Pax Christi is veiligheid gebaseerd op de principes van collectieve veiligheid. Staten erkennen elkaars recht op veiligheid en werken samen om bedreigingen van die veiligheid aan te pakken. Door vertrouwen op te bouwen, conflicten op een vreedzame manier te beslechten… Geweld is geen legitiem instrument om vrede te stichten. Geweld maakt kapot. ‘Si vis pacem, para bellum’ (Als je vrede wilt, bereid je dan voor op oorlog) is achterhaald en wordt beter vervangen door: ‘Si vis pacem, para iustitiam’ – Als je vrede wil, bereid je dan voor op gerechtigheid. Als vrede draait om dominantie, de sterkste zijn, dan blijft altijd een ander onderdrukt of angstig.

Vrede leer je door te oefenen in dialoog, empathie, samenwerking en wederzijds begrip.
Dit begint in je eigen omgeving.
Zo schreef ik een manifest om bewoners van cohousingprojecten uit te nodigen om mee te bouwen van een vredestoren.

‘Vredesmanifest van gedeeld leven’

“Wij, bewoners van gedeelde woonprojecten weten dat vrede niet begint bij de grote gebaren van de wereldpolitiek, maar in de kleine keuzes van elke dag. In de manier waarop we zorgen voor elkaar, ruimte delen, conflicten uitpraten, rondom kinderen een dorp bouwen om op te groeien, kwetsbaren een plek geven… In een tijd van groeiende verdeeldheid kiezen wij bewust voor nabijheid. Waar het systeem mensen isoleert en individualiseert, bouwen wij gemeenschap.
Waar concurrentie de norm is, oefenen wij in samenwerking. Waar bezit alles lijkt te zijn, delen wij spullen, maar ook zorgen, stilte en feest. We zijn geen utopie. We zijn een werkwoord: we leren, vallen, zoeken en beginnen telkens opnieuw. Wat we bouwen is écht, het is een andere manier van leven, de voorafspiegeling van een inclusieve wereld, waarin iedereen erbij kan zijn en omarmd wordt. Vrede is niet iets wat ver weg moet worden afgedwongen.
Vrede kan groeien; tussen mensen, rond tafels, in gangen en tuinen, waar kinderen spelen en buren elkaar groeten.”

Frederik Janssens is lid van de Algemene Vergadering van PAX Christi.
Hij woont al 37 jaar in het cohousingproject ‘De Haringrokerij’.

Pax Christi lanceert alvast een oproep, om ook als grootouders voor de vrede te werken aan een eigen vredesverhaal, een verhaal van solidariteit tussen generaties.
En om met eigen vredessymbolen de vredescampagne van Pax Christi in het najaar te versterken.

https://paxchristi.be/grootoudersvoorvrede

Frederik Janssens