Leden van GroenPlus kwamen in groten getale samen op 14 november, om de voorbije verkiezingen te evalueren.

Leden van GroenPlus kwamen in groten getale samen op 14 november, om de voorbije verkiezingen te evalueren. We vroegen de partij om niet verder te hollen en voorzittersverkiezingen te organiseren voor het einde van het jaar. De leden die het voorbije verkiezingsjaar hard campagne voerden moe(s)ten de ruimte krijgen om na een evaluatie mee te bepalen welke voorzitter we nodig hebben en in welke richting die moet uitgaan.
De partij volgde niet en wanneer u dit leest kennen we de nieuwe voorzitter en ondervoorzitter.

Daarom hebben we samen een aantal stellingen uitgewerkt die we de kandidaat-voorzitters hadden willen voorleggen. Ondertussen schetsten Groene kopstukken in de krant het profiel van de volgende voorzitter. Het moet een vechter, een amokmaker, een groene Georges-Louis Bouchez zijn. Door dit te beweren beperken ze politiek tot een gevecht dat in de arena van de Wetstraat wordt uitgevochten. GroenPlus wil van Groen geen knokploeg maken. De oorlogstaal die gebruikt wordt baart ons zorgen en ligt in het verlengde van het gemak waarmee Groen de voorbije periode meeging in het oorlogsdenken.

Groen keurt goed dat miljarden worden geïnvesteerd in wapens, terwijl vele miljarden nodig zijn voor welvaart en klimaat. Voor veel leden is dit onbegrijpelijk. Groen heeft geen nood aan een vechtersbaas, wel aan rust en herbronning. We moeten onze basispijlers: ecologisch en sociaal, basisdemocratisch en geweldloos herbevestigen en hertalen naar de 21^ste eeuw. We willen als GroenPlussers lid zijn van een fiere en overtuig(en)de ecologische partij, die stap voor stap een draagvlak creëert voor haar ideeën en we vragen de verkozen kandidaten te reageren op vijf stellingen.

1. De volgende 4 jaar zijn er geen verkiezingen gepland en Groen neemt geen deel aan een federale of Vlaamse regering. We herbronnen en herbevestigen de basispijlers van onze partij: ecologisch en sociaal, basisdemocratisch en geweldloos en we hertalen die naar de 21ste eeuw.
2. We zijn een fiere en overtuigde ecologische partij. Sociale rechtvaardigheid zit in ons DNA. We hoeven dat niet altijd opnieuw te bewijzen. We kiezen er wel voor om duidelijke taal te spreken en krachtig op te komen voor onze waarden en ideeën.
3. Vanaf nu werken we toe naar een herbronningscongres. Dat congres wordt partijbreed voorbereid door de voorzitter, bijgestaan door een ruime groep vrijwilligers en lokale en nationale mandatarissen.
   Lokaal en regionaal wordt informatie gedeeld, worden vormingssessies georganiseerd en resoluties bediscussieerd. De herbronning is een proces waarin alle Groenleden de kans krijgen om mee te discussiëren. Daarbij laten we ons inspireren door wetenschappers en gaan we op zoek naar bondgenootschappen met onze natuurlijke achterban.
4. Het herbronningscongres bepaalt ook de strategie en de organisatie van onze partij. Groen heeft te veel het model van de traditionele partijen gekopieerd. Termen als ‘efficiëntie’ en ‘professionalisering’ werden misbruikt om een eenzijdige top-down-organisatie te verantwoorden. Groen kan alleen herbronnen en een sterke politieke partij worden als het zwaartepunt van de organisatie opnieuw bij de vrijwilligers ligt.
   Dit zowel in de besluitvorming, als in het initiatiefrecht en de vrijheid om hieraan politiek vorm te geven. De rol van professionele medewerkers en mandatarissen moet de vrijwilligers ondersteunen en niet andersom. Groen moet haar vrijwilligers niet aansturen met instructies en controle. Vertrouwen op de eigen motivatie en inzet van vrijwilligers biedt kansen aan de uitbouw van een dynamische partij.
5. Ploegspel en teamvorming vormen de fundamenten van de partij. De voorbije periode lag de focus bij veel mandatarissen te sterk op individuele erkenning en persoonlijke carrière. Een politieke partij houdt zich niet staande als een optelsom van individuele ambities. Onze mandatarissen spelen een belangrijke rol bij de herbronning van de partij. Zij ondersteunen de vrijwilligers bij de organisatie van plaatselijke debatten. Zij gebruiken daarbij hun politieke zichtbaarheid om discussies en rondetafelgesprekken op te zetten met het middenveld. Het functioneren van verkozen organen blijft belangrijk, maar nu primeert het werken aan de herbronning en de verbreding van onze basis.