Iedereen werkt! 

Iedereen werkt! Soms werken mensen op de privé-markt, soms in de gesubsidieerde non-profitsector, soms als vrijwilliger. Voor GroenPlus zijn al deze vormen van arbeid evenwaardig. Daarom pleiten we voor het loskoppelen van loon uit arbeid en inkomen en voor een vorm van basisinkomen. Om te beginnen: een basispensioen voor iedereen boven de armoedegrens. Zelfstandige en loonarbeid kunnen basisinkomen en -pensioen aanvullen.

Op ons congres van 28 april werden volgende resoluties aangenomen om de arbeidsmarkt meer werkbaar te maken:

1. Arbeid en arbeidsmarkt loskoppelen. GroenPlus pleit voor een maatschappelijk debat over de definitie van arbeid en zinvolle arbeid. Het resultaat hiervan moet worden verankerd in regelgeving en taalgebruik. We nemen het initiatief om dit debat te boeren binnen de eigen partij, met het betrokken middenveld en met de sociale partners.
2. Inkomen en loonarbeid loskoppelen.
   • GroenPlus roept alle progressieve bewegingen en vakverenigingen op om met open vizier en op Vlaams en Europees niveau te ijveren voor het gedeeltelijk loskoppelen van loonarbeid en inkomen. De randvoorwaarden voor de invoering van een basisinkomen moeten garanderen dat het basisinkomen een emanciperend instrument wordt, inkomensherverdelend is en op solidaire wijze gefinancierd wordt via belastingen op arbeid én vermogen.
   • GroenPlus steunt de stelselmatige uitbouw van de loonbonus en de welvaartsgarantie. Burgers kunnen de werkweek op een vlotte manier aanpassen wanneer ze even korter of langer willen gaan werken. Een eerste instrument dat past in zo’n beleid is een versterkte loonbonus, die voor de 50% laagste lonen het inkomensverlies beperkt in het geval zij de keuze maken om minder te gaan werken. De welvaartsgarantie is een tweede instrument dat perfect in een dergelijk kader past.
3. De 30 uren-week en welvaartsgarantie, nieuwe pijlers welvaartstaat. GroenPlus wil dat de opbrengst van de digitaliserings- en robotiseringsgolf wordt geïnvesteerd in het welzijn van de werknemers. De (snelle) invoering van de 30 uren-week zonder inkomensverlies wordt het nieuwe normaal. De schaarser wordende arbeid op de arbeidsmarkt wordt herverdeeld. Een 30 uren-week maakt ook de combinatie met de toegenomen niet-betaalde arbeid meer haalbaar.
4. Terug investeren in basisdienstverlening, sociale economie, transitie ondersteunen.
   • Het basiskader in de zorg en de gezondheidsvoorzieningen wordt opgetrokken, zodat niet alleen de strikte zorgtaken worden gegarandeerd, maar de zorgbehoevende ook als mens wordt behandeld. In het onderwijs streven we naar kleinere klassen en de uitbouw van een brede school (meer hierover onder resolutie 5).
   • De organisatie van de overheidsadministratie en de non-profitsector worden herzien en ontdaan van overbodige tussenkaders en procedures, waardoor er middelen vrijkomen en de efficiëntie van de overheid vergroot.
   • De sociale economie is voor GroenPlus een volwaardig onderdeel van de economie. Dit impliceert dat werknemers een volwaardige loopbaan kunnen uitbouwen in de sector van de sociale economie.
   • Maatwerkbedrijven vormen een belangrijke schakel in een economie op mensenmaat
   • De lokale groepen die werken volgens het concept van Transition Towns worden ondersteund en kunnen één of meer personeelsleden in dienst nemen om de buurtgebonden initiatieven te versterken. De overheid werkt een aangepast statuut uit voor deze begeleiders en stelt middelen ter beschikking om hen te verlonen.
5. Levenslang leren en talenten versterken. We hebben een onderwijs nodig dat voorbereidt op het leven en niet enkel gefocust is op de arbeidsmarkt, een onderwijs dat inzet op alle talenten van jongeren. De enorme snelheid waarmee de technologie evolueert maakt dat een traditioneel diploma een zeer beperkte houdbaarheid heeft en ook dat steeds meer jongeren uit de boot vallen. Levenslang leren en evolueren moet vanuit dit perspectief worden aangepast.
6. Het financieel en sociaal-economisch systeem vergroenen. GroenPlus pleit - naar het voorbeeld van de klimaatconferenties - voor regelmatige COP bijeenkomsten over ons financieel en sociaal-economisch systeem. Overheden en burgers moeten terug vat krijgen op de financiële stromen om zo een volgende financiële crisis te voorkomen. Wereldwijde afspraken zijn nodig om de kapitaalvlucht naar belastingparadijzen te stoppen en er voor te zorgen dat ook bedrijven en grootverdieners belasting betalen.