Uit woede en onbegrip is een pamflet, een sterke uiting van woede, geschreven door Jos Geysels en Erik Vlaminck (alias Dikke Freddy).  

Jos Geysels is voormalig voorzitter van Agalev/Groen en actief in verschillende armoedeorganisaties.

Ze hekelen het feit dat er in ons welvarend land nog steeds kinderen zijn met honger op de schoolbanken, mensen die hun doktersbezoek uitstellen en hun medicatie niet kunnen kopen; anderen hun factuur voor levensnoodzakelijke zaken zoals gas, water en elektriciteit niet kunnen betalen, of zelfs geen dak boven hun hoofd hebben, omwille van het tekort aan sociale woningen en de te hoge huurprijzen op de privé markt.

Heel het boekje –eigenlijk is het een pamflet-  is een schreeuw over zoveel onrecht in onze maatschappij. Een maatschappij waarin het beleid -heel wat gekozenen des volks- niet de minste voeling meer hebben met een steeds groter gedeelte van de bevolking. Velen maken zich permanent zorgen over basisvoorzieningen als voedsel, kledij, gezondheidszorg, wonen... Het beleid heeft meer aandacht voor de woekerwinsten van multinationals en een economische bovenlaag.  Daardoor wordt  de kloof tussen rijk en arm steeds groter. Een van de door de schrijvers voorgestelde maatregelen werd echter genomen; met name de afschaffing van de woonbonus. Het blijft echter te betwijfelen of er met het vrijgekomen budget meer sociale woningen zullen worden gebouwd. Uit het door de Vlaamse regering voorgestelde beleid blijkt eerder het omgekeerde.

Catherine Stepman