Kiezen voor hoop.
Als welzijnswerker op ‘rust’ heb ik ondervonden hoe belangrijk het is om mensen terug perspectief en hoop te geven. Eigenlijk is dit ook van toepassing op ieder van ons, op de samenleving in zijn geheel. Veel mensen in Mortsel zetten zich in voor anderen via vrijwilligerswerk. Aan politiek doen is voor mij ook vrijwilligerswerk, werken aan een plek waar het goed wonen is. In een democratie heeft elke partij een eigen visie op hoe de stad best bestuurd kan worden. Ik heb bewust voor Groen gekozen omdat Groen een kwalitatieve visie heeft op de grote uitdagingen van onze tijd, durft na te denken op lange termijn, ook op lokaal vlak. Groen heeft begrepen dat partijen op een andere manier aan politiek dienen te doen, dat we werk moeten maken van echte participatie. Als OCMW- raadslid voor Groen Mortsel heb ik, samen met onze fractie, gestreden om de terechte verzuchtingen rond de afbraak van ‘de Meerminne’ weerklank te doen vinden. Door steeds op dezelfde nagel te blijven kloppen, is de steunverlening van het OCMW toegenomen. Maar het kan nog beter. Eén op zeven Mortselaars leeft onder de armoedegrens. Voor hen is een ‘Mortsels Menswaardig Inkomen’ nodig, in afwachting van de verhoging van het leefloon tot de Europese armoedegrens. Meer sociale tewerkstelling, betere huisvesting, meer psychologische ondersteuning voor hen die het nodig hebben. Zodat iedere Mortselaar zich thuis voelt in zijn stad. Ik vraag de kiezer om te kiezen, niet voor negativisme of moedeloosheid. Dat is nu eenmaal tegen mijnen aard. Ik vraag de kiezer, als tweede lijstduwer, om te kiezen voor een positieve stem, te kiezen voor Groen Mortsel, voor hoop.