Bijlage 1. Ivo Thys  OVER DE EXPERTEN, POLITICI EN DE MEDIA

Drie groepen zijn niet uit het nieuws te slaan in deze Coronatijd. De experten (Sciensano en de GEES) omdat ze precies weten hoe zo’n virus ons in de greep houdt en hoe we daar best mee omgaan, zowel op het vlak van gezondheid als sociaaleconomisch. Hun goed voorbereide adviezen bezorgen ze aan de politici in de Veiligheidsraad die op hun verantwoordelijkheid beslissen welke maatregelen op welk moment worden genomen en/of versoepeld. Daarna worden de beslissingen door de media via hun kanalen overgemaakt aan de burger. Hiervan zal het afhangen of deze gemotiveerd blijft om zich aan de afgesproken regels te houden om een tweede pandemie te voorkomen. In volgorde gaat het theoretisch dus over een duidelijke afbakening tussen advies, besluit en communicatie.

Als die drie groepen zich zouden houden aan deze volgorde dan was dat voor de bevolking heel duidelijk. Sommige groepen – vooral de twee laatste – spreken echter bijna dagelijks voor hun beurt en dan krijgen we chaos. Met het gevolg dat de meesten onder ons niet meer weten wat nu precies is afgesproken en aanbevolen. Gevolg: Coronamoeheid.

Ikzelf houd mij redelijk strikt aan de voorschriften en wil ook geen betere stuurman zijn aan de wal. Maar niemand mag mij beletten mij te ergeren aan de gang van zaken. Mijn ergernissen in deze Coronatijd zijn veelvuldig, ik noem er enkele.

• Van de drie betrokken groepen voel ik nog het meest respect voor de experten. Zij weten – in tegenstelling tot beide andere groepen – waarover ze spreken.
• Er wordt beweerd dat we door deze Coronacrisis werden overvallen en dat we niet waren voorbereid. Dit laatste is zeker waar, maar dat we niet verwittigd waren dat een pandemie van deze omvang ons zou overvallen, werd reeds decennialang verkondigd door de wetenschappers. De voorbereiding – over de hele wereld – ontbrak echter. Ligt hiervan de oorzaak in de kortzichtigheid van onze politici die – behalve uitstellen – zelden beslissingen (ten goede) nemen op lange termijn?
• Waarom zijn er in ons land zes ministers die bevoegd voor de mondmaskers en negen voor gezondheidszorg? Een pijnlijk gevolg van een foute staatshervorming. Best één bestuursniveau voor één bevoegdheid… kies maar.
• Waarom voelen veel politici – burgemeesters, gouverneurs, ministers – zich geroepen om allemaal woordvoerders te spelen over hetzelfde thema? Dat politici voor hun bevoegdheden vooraf meedenken over de te nemen maatregelen, kan hun niet kwalijk worden genomen, maar niet voor de camera’s. Maar wat zien we? Zelfs voordat de veiligheidsraad een beslissing heeft genomen, suggereren ze reeds dat sommige maatregelen zullen ingaan op die of die datum. De burgemeesters van de kust en onze minister van onderwijs zijn hierin de kampioenen…. een niet te controleren profileringsdrang die meestal als een boemerang werkt. Wie tegenwoordig niet op de zenuwen wordt gewerkt door het bijna dagelijks optreden van de minister van onderwijs – in navolging van deze van BZ - …. heeft er blijkbaar geen. Gelukkig heeft de veiligheidsraad een fluitje.
• De berichtgeving in de media is uiteindelijk de grootste veroorzaker van de chaos. Zij geven de politici platvorm. In deze complexe crisistoestand zouden de media zich best beperken tot het verduidelijken van de genomen beslissingen door de veiligheidsraad. Alsof deze nog niet ingewikkeld genoeg zijn, gaan ze de gelekte documenten breedvoerig becommentariëren waardoor valse verwachtingen en ergernis ontstaat in vele sectoren. Het is ondertussen zover gekomen dat ik weiger nog naar het journaal te kijken, als twee bepaalde lezeressen het nieuws brengen. “U toch ook”….

Wordt vervolgd. De volgende keer eens in de toekomst kijken. Wat na Corona?

Groet – Ivo Thys