Groene strandjutters

Onze landing in Nieuwpoort verloopt relax, of het nu vanuit Oostende of vanuit De Panne gebeurt. Maar dat eerste ontbijt in Sandeshoved zal nog wel effe bijblijven.
In een volgestouwde refter is het eerst zoeken naar tafels met het briefje ‘IEPER’ erop. Aan een lange tafel voorzien van allerhande spijzen heeft zich een lange rij wachtenden gevormd. Dus wordt het eerst aanschuiven en vervolgens, per zes aan een te kleine tafel, én een ontbijt, én een schoofzak samenstellen. Faut le faire, maar het lukt!

De rust die ons daarna op de bus te beurt valt proeft zalig. Via de E40 gaat het richting het Zwin. Daar krijgen grote én kleine stappers elk een gids toegewezen.
Minder dan vroeger –het klimaat zit er voor iets tussen- is het Zwin een tussenstop voor trekvogels. Een elektronische aankomst- en vertrekhal geeft een idee van de diverse reisplannen. Daarnaast zijn er de vaste gasten.
Beide wandelingen, de korte en de lange, duren net lang genoeg, want tegen de middag tovert regen het landschap om tot een impressionistisch schilderij. We maken onze picknick soldaat in de cafetaria en vervolgen onze weg naar Ramskapelle.

Daar houden de gebroeders Jones het museum ‘For Freedom’ open. Hun museum brak niet helemaal door tot Kamal Kharmach hun businessplaan bijstuurde. Opmerkelijk in ‘For Freedom’ zijn de levensechte soldatenpoppen die de rondgang sieren. We maken van de gelegenheid gebruik om een groepsfoto te maken voor een van de loodsen.

Voor een bezoek aan het Onze-Lieve-Vrouw-ter-Duinenkerkje en het graf van James Ensor wacht Groengids André Baert ons woensdagmorgen op in Mariakerke. Kerk en omgeving werden opgenomen in een beschermd landschap. We zetten door naar Oostende. Een bezoek aan de neogotische Sint-Petrus-en-Pauluskerk zit er niet in, want de koster geeft niet thuis. Geen nood echter, onze gids heeft nog andere toeristische pijlen op zijn boog.

Vervolgens gaat het naar Leffinge. Aan de vroegere dorpskerk worden we opgewacht door Wiliam Sweetlove. Sweetlove zweert bij plastic voor zijn kleurrijke honden en andere figuren. “Plastic is niet het probleem, wel de manier waarop we ermee omspringen”, beweert de extravagante kunstenaar. In de kerk pikken we de overzichtstentoonstelling mee die Sweetlove en vrienden er hebben opgezet. En dan is het tijd voor onze picknick in uitspanning ‘De Swaene’, in de schaduw van de imposante kerktoren.

Donderdag 26 juni zakken we opnieuw af naar Leffinge, dit keer voor het Orgelmuseum. Met ons ontbijt nog in de keel worden we in ‘De Zoeten Orgel’ getrakteerd op een spie taart en koffie. Terwijl we die verorberen vertrouwt ene Eddy Goderis ons de geheimen toe van zijn orgels. Als elektricien was hij van jongs af aan geïnteresseerd in de motoriek van de speeltuigen. De liedjes die hij in zijn orgels heeft gestopt genieten grote bijval en worden soms luidkeels meegezongen.

Onze passage in het provinciaal bezoekerscentrum ‘Duinpanne’ is van een heel andere orde. Daar vinden we niet enkel een plek met uitzicht voor onze picknick, maar ook de boeiende tentoonstelling ‘Sea Change’. Voor de liefhebbers wacht er ook nog een stevige wandeling door het Westhoekreservaat.

’s Avonds is het (helaas reeds) tijd voor een behartenswaardig woordje van voorzitter Mieke. En voor een kleine huldiging van Katleen Bevernage en het werkgroepje dat ‘Groene Strandjutters’ heeft uitgewerkt.

Vrijdag brengt ons nog in het Visserijmuseum van Oostduinkerke. Er hangt om te beginnen het blanke skelet van de potvis Valentijn waar je niet kan naast kijken; maar daarnaast wordt er extra aandacht besteed aan het vissersleven, of wat daar (na de invasie door het toerisme) van overblijft. Het visaquarium in het kelderverdiep biedt een goed idee van de visrijkdom in de Noordzee.

Walter Decoene

Zijn fotoreportage kan je hier bekijken.