Mobiliteit in Vlaanderen is een vreemd verhaal. De afstanden zijn hier niet erg groot, maar gewone verplaatsingen gebeuren met de grote middelen, nl. de auto. Is het daarom dat onze regering niet verder komt dan subsidies geven voor dure auto's, onder het mom dat ze milieuvriendelijk zijn, eerder dan te investeren in openbaar vervoer? Wie in het buitenland ooit de weldaden van goed georganiseerd openbaar vervoer heeft ondervonden, zou geen eigen auto meer willen. Stel je voor: niet ver van je woning stap je op een bus of tram of trein. Het is een lage opstap zodat je zelfs met de fiets, kinderwagen of rolstoel je zelf kunt beredderen. Je rijdt mee tot waar je moet zijn of waar je overstapt op een ander voertuig. Elk netwerk van openbaar vervoer sluit aan op een volgend netwerk. De frequentie van aan- en wegrijden is zo goed dat je nooit lang moet wachten. Zelfs de rivier of de stroom wordt ingeschakeld in het vervoer, want in de stad is er een busboot (zie foto) die de passagiers aan- en afvoert. De haltes zijn op regelmatige afstand op de beide oevers. Zo is het vervoer in Kopenhagen georganiseerd. Ondertussen verplaatsen anderen zich met hun fiets, nog anderen nemen de auto. Maar de auto gebruiken voor alles en nog wat, zit er met zo'n systeem niet meer in. Veel mensen voelen absoluut geen behoefte om zich een auto aan te schaffen. Ze redden zich op een andere manier.

Brusselse tunnels

Groen reageert ontgoocheld op het totale gebrek aan visie en samenwerking van de verschillende regeringen omtrent de Brusselse tunnels. Fractieleider Bruno De Lille: "De verschillende regeringen willen het autogerichte verkeersmodel in Brussel in stand houden, en zo geen antwoord bieden aan de files en de luchtvervuiling die de hoofdstad teisteren."

"De pendelaar en de Brusselaar zijn het slachtoffer van het gekibbel tussen de regeringen. Deze tunnelcrisis biedt nochtans de kans om de versleten Brusselse mobiliteitsvisie eindelijk om te gooien." Groen stelt drie concrete maatregelen voor om een duurzaam mobiliteitsbeleid in Brussel mogelijk te maken voor de Brusselaar en de pendelaar.

Groen steekt de hand uit naar het Overlegcomité door duurzame voorstellen op tafel leggen. De enige echte oplossing, die Brussel beter toegankelijk, gezonder en aantrekkelijker maakt, zit namelijk in het snel doen dalen van de autodruk. "Het kan wel degelijk anders. Ten eerste moet de fiscale steun voor salariswagens worden afgebouwd en vervangen worden door een mobiliteitsbudget voor alle werknemers," vindt kamerlid Stefaan Van Hecke.

Investeringen in openbaar vervoer

Daarnaast pleit De Lille voor een aantal essentiële investeringen in het openbaar vervoer: "We denken daarbij aan het maximaal (om het kwartier een trein) in werking stellen van de S-lijn, de versnelde invoering van Brabantnet dat de Rand en Brussel met elkaar verbindt, en een metrobusnetwerk voor het hele Brussels Gewest. Verder moeten de geplande fietssnelwegen prioritair worden afgewerkt, en moet er ook een Brussel ExpresNet gecreëerd worden op het ondergebruikte Brusselse railnetwerk, in combinatie met metro en tram."

Slimme kilometerheffing

Vlaams fractieleider Björn Rzoska pleit verder voor een slimme kilometerheffing ter vervanging van de bestaande verkeersbelastingen. "Door deze heffing afhankelijk te maken van hoe vaak, waar en wanneer je rijdt, kan de kilometerheffing files en vervuiling drastisch doen afnemen," aldus Rzoska. Volgens Groen kan enkel een pakket complementaire maatregelen op Vlaams, federaal en Brussels niveau de mobiliteitsknoop in Brussel ontwarren. "Tijd dat de verschillende regeringen hun verantwoordelijkheid nemen in het belang van de pendelaar en de Brusselaar, in plaats van aan een soort vechtfederalisme te doen," besluit De Lille

Bruno De Lille is Brussels parlementslid - fractieleider