Wat valt er eigenlijk te vieren? Ja wat, als we over enkele dagen in Gent samenkomen, voor onze jaarlijkse Kerstreceptie. Kerstmis van oudsher het feest van de Vrede, maar wat is daar intussen van geworden?

Voor de oorlog in Oekraïne was er elders ook strijd, maar daar stonden we niet stil bij, die verliep ver van ons bed. Beelden daarvan doken sporadisch op, geflankeerd door ander nieuws. Maar sinds het conflict in Oekraïne duizenden vluchtelingen op de been bracht is oorlog een bijna vaste rubriek in het nieuws geworden. Was de privéopvang van die vluchtelingen aanvankelijk geen probleem dan begint die, na bijna een jaar strijd, zwaar te wegen. De overheid slaagt er zelfs niet in om vluchtelingen een bed aan te bieden. Kan het kerstverhaal nog een eigentijdsere invulling krijgen! <pstyle="background-color:powderblue;">Agalev is destijds o.a. ontstaan uit de vredesbeweging. Zijn we er ons nog voldoende van bewust dat we toen tegen de kernraketten, dus voor de vrede hebben betoogd?  Zouden we dat niet best eens in het licht stellen tijdens onze Kerstreceptie? En in onze dagdagelijkse omgang meer dan ooit verdraagzaamheid uitdragen?

de Redactie