Coronabrief 7 - bijlage 3: Brief van bewoonster Prinsenhof in Rijkevorsel

Bijlage 3: Brief van bewoonster Prinsenhof in Rijkevorsel

Zondag 17 mei 2020

Dag 67 van onze volledige Lockdown in de flatjes.
Dit keer geen verhalen over hoe we ons hier nog bezig houden. Want het idee naar de buitenwereld dat we ons hier nog amuseren, daar hebben we meer dan genoeg van.
Negen en halve week leefden we de maatregelen die ons opgelegd werden strikt na. Negen en halve week geen bezoek én geen voet buiten dit domein.
In de opvoeding die ik thuis kreeg moest er geluisterd worden. Dus ook hier volgde ik de maatregelen strikt op. Ik was vaak verdrietig en voelde meer dan eens een grote onmacht voor het verdriet van anderen. Ik probeerde te helpen daar waar ik kon. Ik probeerde vol te houden, te vallen en weer op te staan! Ik bleef negen weken en half het beste van mezelf geven. En ik niet alleen. Al mijn medebewoners deden dat.

Maar GENOEG IS GENOEG!

Ik kan niet meer! Wij kunnen niet meer!
Ik pleit dan ook echt voor een beetje meer vrijheid, voor bezoek op een menswaardige manier. En niet zoals de mensen van de veiligheidsraad het ons opleggen. Want de versoepelingsmaatregelen voor bezoek dat zou worden toegelaten, wat een flop! Voor mensen die echt denken dat dit een verbetering is, laat jullie aub niets wijsmaken.
Mensen van de veiligheidsraad, zouden jullie graag negen en halve week niet buiten komen en bezoek ontvangen in een ruimte met plexiglas en met iemand die erbij staat om te controleren of er zeker geen lichamelijk contact is. Probeer dit aub eerst zelf voor je dit aan anderen oplegt. Voel zelf hoe je hier psychologisch aan ten onder gaat! Ik wil met plezier al die tijd aan jullie gesloten raam komen waaien!
Dan heb ik het niet alleen over woonzorgcentra en assistentiewoningen waar ouderen zitten en ook ik als 48-jarige vrouw door mijn lichamelijke handicap. Maar dan spreek ik ook over alle zorginstellingen waar jong en oud met lichamelijke en of mentale beperking zitten. Voor ouders die de keuze moesten maken hun kind met beperkingen al die tijd zonder enige hulp thuis te houden of al die weken niet te zien. Tenzij van op een afstand. Schamen jullie je dan echt niet!

Ok. Ik ga er volledig mee akkoord dat zwakkeren beschermd moeten worden. Maar beschermen is niet gelijk aan als eersten opsluiten en niet meer loslaten. Bezoek kan ook op een veilige manier zonder pottenkijkers ter controle. En als we kunnen gewassen worden door verpleging met een mondmasker, denken jullie dan écht dat een knuffel door een dierbare met mondmasker zo gevaarlijk is.
Als ik moet kiezen tussen psychologisch onverantwoord en volledig onderuitgaan of op een veilige manier toch maatregelen overtreden, dan wordt het voor mij dat laatste!

Zet ons aub niet voor die keuze, zet ons met die onmenselijke maatregelen, zeker op zulke lange termijn niet voor de neiging om de boel hier volledig te moeten boycotten eer wij gehoord worden!
Geef ons ruimte, geef ons een menswaardig bestaan waarin we kunnen volhouden!
Krijgen we dit niet, dan zullen we het zelf moeten nemen! En dat gaat bij mij geen week meer duren!
Samen tegen corona, maar op een MENSWAARDIGE MANIER aub!

Ga ook jij die dit nu leest hiermee akkoord deel dit dan aub massaal en openbaar!
Kennen jullie een kanaal om dit in het nieuws te krijgen óf beter nóg tot aan de veiligheidsraad? Doen!

Dankjewel!